به نام خالقم الله

دیگه زمان این فرا رسیده که خیلی از حرف ها رو بزنیم و یک کمی هم شفاف سازی بکنیم روی صحبت ما با اون دسته از عزیزانی هست که طی 2سال اخیر هر طور که دلشون خواست مارو ترجمه کردند به زبون خودشون یا بهتر بگم هر طور خواستند به ما تهمت زدند گفتید ما زرتشتی هستیم گفتید ما شیطان پرستیم گفتید ما ضد انقلابیم گفتید و گفتید و ما فقط شنیدیم اگر ما شیطان پرستیم شما که دست شیطان رو از پشت بسته اید شما چطور جرات میکنید به من بگید ضد انقلاب وقتی که من به دنیا اومدم پدرم بالا سرم نبود اون تو جبهه بود و میجنگید بدونه هیچ چشمداشتی به مال دنیا افتخارم اینه که فرزند پدری هستم که همرزم اسطوره جنگ حاج حسین خرازی بوده ولی شما کجا بودید چه کار مثبتی برای این انقلاب انجام دادید؟چطور جرات میکنید به من بگویید زرتشتی من پسر پدری هستم که بانی برگزاری جشن های نیمه شعبان بود من پسر پدری هستم که مداح سالار شهیدان امام حسین بود من پسر پدری هستم که تو مراسمهای عزاداری حرف اول رو میزد من پسر پدری هستم که سالیان سال توی بیابانها زحمت کشید ونون حلال برای من اورد ولی شما که هستید؟پدران شما که بودند؟

ایا خاطر جمعی که پدرت تو را با خوردن مال بچه یتیم بزرگ نکرده است؟راستی پدران شما در زمان جنگ وانقلاب کجا بودند که حالا خود را همه کاره میدانند.

من فرزند این انقلابم من فرزند ایرانم فرزند سرزمینی هستم که پدرم و دوستانش برای ابادانی ان زحمت کشیدند رهبرم را تا سر حد جان دوست میداریم و مسیری را خواهیم رفت که شهدا رفتند و هر گونه تهمت را محکوم میکنیم.

وعهده دیدار ما اول پل صراط

امروزه درتمام جامعه پرشده از کلمه دوستی با جنس مخالف بدون اینکه بدانیم منظوراز

این دوستی ها چیست؟ودلایلش چیست؟و این دوستیهاچه عواقبی در زندگی جوانان دارند؟

امانه تنهابه این دوستی ها توجه نشده و یاازان جلوگیری نشده بلکه این دوستی هااسان

و بدون هیچ دردسری در خانه ها انجام می شودبدون اینکه بخواهد کسی از این موضوع

باخبر باشدبا وجود چت روم ،یاهو ،فیسبوک دیگر این نوع دوستی ها فراتر از شهر روستا

و کشور شده و این نوع دوستی ها بین المللی می شود بدون اگاهی از خطرات احتمالی

وعواقب  ان امروز جوانان با تمام غرور خود را اگاه تر از هرکس میدانند!در دنیای مجازی

که حتی نمیدانیم طرف مقابل ما چه کسی ست وهدفش برای دوستی با ما چیست؟! چقدر

می توان اعتماد نمود؟

چرا من ماهواره می بینم؟

موضوع چرا من ماهواره می بینم موضوعی است که پرداختن به آن بسیاری از شاخه های علوم انسانی و جامعه شناختی را درگیر می کند. کارشناسان مسائل اجتماعی معتقدند از آنجا که مسئله بحران هویت و بی توجهی به ضعف های رسانه ای تمایل افراد را در گرایش به سمت ماهواره زیاد می کند، جوانان هر چه بیشتر دچار بی هویتی اجتماعی شوند، به همین میزان بیشتر به سمت الگوهای بیگانه گرایش پیدا می کنند. به این پژوهش که جامعه آماری 400 نفر از شهروندان مشهدی در سنین 15 سال و بیشتر در سال 1385 می باشد دقت کنید. در سنجش بعد شناختی گرایش به ماهواره، اکثریت پاسخگویان ماهواره را باعث افزایش دانش خود و پاسخگوی نیازهای مختلف گروه های سنی و جنسی دانسته و در بعد عاطفی گرایش به ماهواره هم اکثریت پاسخگویان برنامه های ماهواره را لذت بخش، سرگرم کننده و جالب می دانند. در بعد رفتاری اکثریت مردم به تماشای برنامه های ماهواره ای تمایل دارند و لیکن تشویق دیگران به تماشای ماهواره را وظیفه خود نمی دانند. همچنین میانگین اعتقاد به باورها و رفتارهای دینی در دو گروه کسانی که به ماهواره دسترسی دارند و کسانی که به ماهواره دسترسی ندارند، تفاوت قابل توجهی با یکدیگر دارد. به گونه ای که کسانی که از ماهواره استفاده نمی کنند بیشتر به باورها و رفتارهای دینی پایبند بوده اند.
درک نادرست فرد از خود، ترس از چگونگی ارزیابی دیگران از وی و نگرانی فرد از جایگاهی که می تواند در جامعه داشته باشد، از دیگر عواملی هستند که باعث می شوند تا افراد برای فرار از این حالت به پیروی از الگوهای بیگانه روی آورند.

بحران بی هویتی عامل تشدید کننده گرایش به ماهواره

هوس اجتماعی و مد اجتماعی را هم می توان از دیگر عوامل موثر در گرایش جوانان به الگوهای بیگانه دانست. هوس اجتماعی به عنوان روند زودگذری که فرد در رفتار خود نشان می دهد و مد اجتماعی به عنوان شیوه رفتاری که فرد به صورت دوره ای تکرار می کند. در این میان والدین به لحاظ عاطفی، نزدیکترین رابطه را می توانند با فرزندان خویش داشته باشند و علاوه بر آن، الگوی همیشه در دسترس فرزندان خود محسوب شوند. افرادی که در همان دوران کودکی الگوی ثابت و قابل قبولی داشته اند، در دوران نوجوانی و جوانی کمتر به تبعیت از الگوهای بیگا نه روی آورده اند.

مخاطبی که در بحران بی هویتی قرار دارد پیوسته در صدد است تا فرایند هویت یابی را به هر شکل برای خود پدید آورد. به این منظور ناآگاهانه دنبال اساس پوشالی می رود که هیچ سنخیتی با فرهنگ جامعه اش ندارد. پس بحث فرهنگسازی در کشورهای دریافت کننده برنامه های ماهواره، نکته قابل بررسی است که باید مورد توجه مسئولان و کارشناسان مسائل اجتماعی قرار بگیرد و از آنجا که جوانان بیشترین آمار کاربران ماهواره را به خود اختصاص داده اند بررسی و پژوهش در خصوص نیازها، انگیزه ها، چرایی و چگونگی های این گروه مورد توجه صاحبنظران قرار بگیرد. در واقع می شود با بالا بردن سطح آگاهی و اطلاع افراد جامعه زمینه های داوری و انتقاد را برای آنها فراهم کرد تا با توجه به گرایشات و اخلاق صحیح اجتماعی مفاهیم درست را از نادرست تمیز داده و خوب یا بد را گزینش و ارزیابی کند.

خدایا از اینکه به وبلاگم سر بزنن یا نزنن نگران نیستم

خدایا از این می ترسم که موقع نوشتن ؛ دیگران را ببینم و تو را نبینم

خدایا دل نگرانم از اینکه مطالب وبلاگم انسان بودن و مسلمان بودن خواننده ؛ را به خزان کفر متمایل کند

الهی دستم گیر و اندیشه ام را پرورش ده و دوستانم را جرأتی ده تا مرا در نوشتن آنچه رضای توست یاری کنن

سلام

 خیر مقدم بخاطر حضورتون در وبلاگموم.مملیم/
امیدواریم که خوشتون بیاد...

دوست داریم نظرات دوستان یا تجربیات و همچنین سایر مواردی که باعث پربار شدن این وبلاگ میگردد نوشته شود

تا هر خواننده ای توشه ای از این مطالب بردارد و به کار گیرد انشاءلله


امید است با هر قدمی و قلمی که بر میداریم با عنایت آقا(عج) باشد ورضایت او....

***

  بزرگواران بهتر است توجه داشته باشیم:

     حال در فـضـای مـجـازی که اینقدر رابطه‌ها تنگاتنگ و به عبارتی رابطه خواهر- برادری شده مسئله حجابچگونه تفسیر می‌شود؟

    حجابرا می‌توان در حجابنگاه، حجابگفتار، حجابرفتار، حجابفیزیکی بدن و حجابقلب تفسیر کرد.  

     در مواجهه با شرایطی جدید مثل فضای مجازی، عدم توجه به ابعاد دیگر حجابسر باز می‌کند و معضلات تازه‌ای را به وجود می‌آورد.

     آیا صحبت‌هایی که رد و بدل می‌شود، تصاویری که دیده می‌شود، واکنش‌هایی که صورت می‌گیرد و خلاصه هر عمل و عکس‌العملی که دو جنس مخالف در اینترنت به صورت زنده یا جز آن در قبال هم انجام می‌دهند، قانون حجاباسلامنباید روشی برای آن پیشنهاد دهد؟

    آنچه مسلم است این است که علاوه بر رعایت حدود شرعی وجه و کفین در ارتباطات تصویری، باید نگاهی هم به حالات فردی خودمان در رفتار مجازی‌مانداشته باشیم. 

    یکی از معانی توجه به حال فردی این است که خودمان را با خودمان مقایسه کنیم.

    خود مجازی و رابطه‌ها و رفتارهای مجازی‌مان را با حدودی که در دنیای واقعی برای ارتباطاتمان قائلیم بسنجیم و سعی کنیم اختلاف این حدود را به حداقل برسانیم.

    یعنی سعی کنیم رفتار واقعی‌مان را ملاک قرار دهیم و رفتار مجازی‌مان بازتر از رفتاری که با محیط پیرامون خود داریم نباشد.

    اگر در دنیای واقعی تا به حال با هیچ نامحرمی هم‌کلام نشده‌ایم ، چت با نامحرم در اینترنت برای شخص خودمان یک نوع هنجارشکنی به حساب می‌آید.

    اگر در زندگی دوست نداریم کسی عکس هر چند با حجابمان را نداشته باشد، با گذاشتن تصویرمان در پروفایل، برخلاف عرف خودمان عمل کرده‌ایم و این عمل ممکن است به لغزش‌های عملی منجر شود.

درست است که کلا در اینترنت رفتارها بازتر شده‌است؛

اما بد نیست هرازگاهی رفتار‌های مجازی‌مان را با برخوردهایمان در دنیای حقیقی محک بزنیم و ببینیم چقدر غرق این مجازی صفر و یک شده‌ایم؟

چقدر بر ارزش‌هایی که به آنها معتقدیم پافشاری می‌کنیم و چقدر تابع شرایط محیطی هستیم؟

آیا آنچه به دست می‌آوریم ارزشمندتر است یا آنچه از دست می‌دهیم؟ 

هیچ وقت به خودمون خیلی مطمئن نباشیم که: ما؟ اصلا! ابدا...!! امکان نداره!

شیطان قوی هست و در کمین، قرار هم نیست فقط سراغ انسان های ضعیف النفس بره، بلکه قسم یاد کرده تا جایی که می تونه در زمان ها و مکان های مختلف، از هر سو و با هر وسیله ای انسان رو وسوسه کنه تا از مسیر حق منحرف بشه.

این وسوسه های شیطانی گاهی اینقدر خفیف و ناپیداست که حتی زرنگ ترین و عابدترین انسان ها نیز ممکنه متوجه نباشند.
پس باید به خدا پناه برد و در مسائل شبهه ناک حتی الامکان مسیر مطمئن را در پیش گرفت. اما چرا اینقدر در مورد این مسائل سفارش شده است؟

شاید علت این باشه که یکی از غرایز قوی در انسان شهوات جنسی است که اگر طغیان و سرکشی کند، کنترل آن ناممکن یا مشکل خواهد بود.
بروز و ظهور و غلبه غریزه ی شهوانی هم در انسان به صورت پلکانی و تدریجی هست، و به تعبیر قرآن کریم شیطان از طریق سیاست گام به گام به هدف خودش میرسه.
وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ - بقره، 168

بررسی و ریشه یابی بسیاری از گناهان و جنایات که هر روز در جوامع مختلف رخ می دهد نیز نشان دهنده همین موضوع است که از مسائل ناچیز و عادی آغاز شده اند.

همیشه پیش گیری راحت تر از درمان است.
شوخی با جنس مخالف هم (اگر چه رکیک نباشد) شکی نیست زمینه را برای انحراف و تسلط شیطان فراهم می کند.
به همین جهات اسلام در مبارزه با انحراف از زمینه های آن نیز جلوگیری به عمل آورد، مثلاً مردها را از نشستن در جای زن قبل از سرد شدن، نهی نمود. و یا به زن ها دستور داده در برخورد با نامحرم نرمی و ملاطفت نشان ندهند.
نتیجه این که بهتر است از شوخی با نامحرم اگر چه رکیک هم نباشد اجتناب کرد