به نام خدا
  راه های شناخت خدا بی شمار است بطوریکه هر انسانی یک راه مخصوص به خود که بین خود و خدای خود است برای رسیدن به خدا دارد ، بهمین علت است که گفته شده: <الطُرُقُ الَی الله بِعَدَدِ نُفوسِ[انفاس] الخَلائِقِ> : راه های بسوی خدا به تعداد جانها [یا نَفَس ها]ی مخلوقات است. اما ما در یک تقسیم بندی کلی سه راه عمده را در نظر می گیریم:

1.راه عقل:در این راه انسان با استفاده از اصول و مقدمات عقلی  وجود خدا و صفات او را اثبات می کند.

2.راه تجربه:در این راه انسان با توجه به محیط پیرامون خود و اندیشه در رابطه با آن و دیدن روابط بین پدیده ها و مشاهده طبیعت به سمت شناخت خدا رهنمون می شود.

3.راه دل:گاه انسان با مراجعه به درون خویش و بی نیاز از استدلالات عقلی و مشاهدات تجربی ، خدای خویش را می یابد که این راه از طریق تهذیب نفس و تصفیه باطن  بدست می آید.

گاهی راه های خدا شناسی را به دو دسته عمومی(قابل فهم برای عموم)و اختصاصی(شامل مقدماتی ویژه و برهان های فلسفی-کلامی)تقسیم میکنند.

در پست بعدی در رابطه با اولین برهان و دلیل وجود خدا یعنی فطرت صحبت می کنیم که راه دل و راه عمومی است.